PDU ნიშნავს ენერგიის განაწილების ერთეულს (Power Distribution Unit), რომელიც თანამედროვე მონაცემთა ცენტრებსა და სერვერულ ოთახებში აუცილებელი ინსტრუმენტია. ის ემსახურება როგორც ცენტრალიზებული ენერგიის მართვის სისტემას, რომელიც ანაწილებს ენერგიას მრავალ მოწყობილობაზე, რაც უზრუნველყოფს შეუფერხებელ მუშაობას. PDU-ები შექმნილია როგორც ერთფაზიანი, ასევე სამფაზიანი ენერგიის მოსახმარად, იმ აღჭურვილობის მოთხოვნების მიხედვით, რომელსაც ისინი კვებავენ. ერთფაზიანი ენერგია გულისხმობს ელექტროენერგიის წყაროს, რომელიც იყენებს ერთ ტალღურ ფორმას ელექტროენერგიის გასანაწილებლად. ის ხშირად გამოიყენება ოჯახებსა და მცირე ბიზნესებში, სადაც ენერგიაზე მოთხოვნა შედარებით დაბალია. მეორეს მხრივ, სამფაზიანი ენერგიის განაწილება იყენებს სამ ტალღურ ფორმას ენერგიის გასანაწილებლად, რაც საშუალებას იძლევა უფრო მაღალი ძაბვისა და გამომავალი სიმძლავრის მისაღებად. ამ ტიპის ენერგია, როგორც წესი, გამოიყენება სამრეწველო გარემოსა და დიდ მონაცემთა ცენტრებში. ერთფაზიან და სამფაზიან PDU-ებს შორის განსხვავების დასადგენად, უნდა გავითვალისწინოთ რამდენიმე ძირითადი ფაქტორი:
1. შეყვანის ძაბვა: ერთფაზიან PDU-ებს, როგორც წესი, აქვთ 120V-240V შეყვანის ძაბვა, ხოლო სამფაზიანებს - 208V-480V შეყვანის ძაბვა.
2. ფაზების რაოდენობა: ერთფაზიანი PDU-ები ენერგიას ერთი ფაზის გამოყენებით ანაწილებენ, ხოლო სამფაზიანი PDU-ები ენერგიას სამი ფაზის გამოყენებით ანაწილებენ.
3. გამომავალი დენის კონფიგურაცია: ერთფაზიან PDU-ებს აქვთ გამომავალი დენის წყაროები, რომლებიც განკუთვნილია ერთფაზიანი კვებისთვის, ხოლო სამფაზიან PDU-ებს აქვთ გამომავალი დენის წყაროები, რომლებიც განკუთვნილია სამფაზიანი კვებისთვის.
4. დატვირთვის ტევადობა: სამფაზიანი PDU-ები შექმნილია ერთფაზიან PDU-ებთან შედარებით უფრო მაღალი დატვირთვის ტევადობის გასატარებლად. შეჯამებისთვის, ერთფაზიან და სამფაზიან PDU-ებს შორის მთავარი განსხვავება მდგომარეობს მათ შეყვანის ძაბვაში, ფაზების რაოდენობაში, გამოსასვლელის კონფიგურაციასა და დატვირთვის ტევადობაში. საიმედო და ეფექტური მუშაობის უზრუნველსაყოფად აუცილებელია შესაბამისი PDU-ს შერჩევა მის მიერ მოწოდებული აღჭურვილობის სიმძლავრის მოთხოვნების საფუძველზე.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 19 დეკემბერი